|
چهار شنبه 6 فروردين 1393برچسب:, :: 12:29 :: نويسنده : امیر علی جووووووووون
غايت ونهايت محبت را عشق گويند. عشق از محبت خاص تر وخالص تر است؛زيرا هرعشقی محبت باشد اما هرمحبتي عشق نباشد.ومحبت اخص از معرفت است زيرا هر محبتي معرفت باشد اما هرمعرفتي محبت نباشد.
عشق حقیقی.عشق مجازی عشق مجازی از حسن صوري پيدا مي شود ومانند آن ناپيدار است از اين عشق حاصلي جزء بقاي نسل باقي نمي ماند. اين عشق از تصعيد و تلطيف ميل جنسي پيدا مي شود.
اماعشق حقیقی يا عشق الهي،فيض و جذبه اي است از طرف معشوق مطلق كه بر دل عاشق صادق فرود مي آيد. عاشق پروانه وار گرد جمال شمع مطلق پر و بال مي زند وهستي مجازی خودرا به آتش غيرت اومي سوزاند. ممكن است عشق مجازی زمينه اي براي دريافت فيض عشق حقیقی فراهم سازد.وبه قول مولوي: (قصد صورت كردو بر الله زد)
عشق نتيجه ي محبت حق است ومحبت صفت حق . چون عشق به عام تعلق گيرد،آنرا ارادت گويند،وآفرينش موجودات نتيجه آن ارادت است.وچون به خاص تعلق گيرد، آن را رحمت گويند.چون به اخص تعلق گيرد، آن را نعمت گويند:واين نعمت ويژه ي انسان است.
نظرات شما عزیزان: 
 |
||
آمار
وب سایت:
